Yol...

Adını "üzgün" koymamız gereken durumlar,
Ve ne kadar saçma nedenler varsa tüm bunlara dair;
Hepsini yavaş yavaş koyuyor ve tecrübe ediyoruz;
"Akıl küpü" halimizle...

"Öylesini de" istemezdim ama kadar samimiyetsiz,
Hala çaba göstermeye çalışan isteksiz,
Soğuk duvarlar olduk tam bu sıralarda...

Sahil kenarları ve rakı kadehleri,
Aynı zamanda sevdiğimiz dostlarla kuşanan yanlarımızla,
Ne güzel yerlerdeyiz oysa ki...

Tüm sebep ve "istekleri" bir kenara itmenin "nefes aldırdığı" anlarda,
Gökyüzüne daldık...
O kadar iyi geldi ki;
"Kafamızı kaldırmayı" öğrendik;
"Hayata"...

Yaptığımız en iyi şeylerden biri olarak "kadeh" kaldırıyoruz şimdilerde,
Yolumuza çıkacak olan tüm "güzelliklere"...